Restart|
Άρχισα να ασχολούμαι με υπολογιστές στο δημοτικό. Μέχρι την πρώτη-δευτέρα γυμνασίου είχα φτάσει σε ένα επίπεδο όπου (τότε) δε γνώριζα προσωπικά κανέναν που να ξέρει περισσότερα από μένα όσον αφορά το πώς δουλεύουν τα πράγματα. Αυτό ήταν πρόβλημα γιατί πλέον δεν υπήρχε κανείς να ρωτήσω όποτε είχα απορίες! Είχα 2-3 φίλους που ασχολούνταν επίσης και μπορεί να είχαν συναντήσει κάτι πριν από μένα κάποιες φορές, αλλά σε γενικές γραμμές ήμουν σε βαθιά νερά πλέον.
Από εκεί και πέρα έπρεπε να λύνω μόνη μου ότι πρόβλημα είχα. Χωρίς να ξέρω πως! Αλλά το έψαχνα, και υπόψιν ότι δεν είχα internet πάντα και παντού (σχεδόν ποτέ και πουθενά για την ακρίβεια), αλλά και να είχα δε θα βοηθούσε και πολύ. Το Google τότε ήταν μία σελιδούλα, που μάλλον δεν ήξερα καν ακόμα, και οι γνωστές μηχανές αναζήτησης ήταν σχεδόν άχρηστες γιατί αφενός ήταν πρωτόγονες και αφετέρου δεν υπήρχε και τίποτα σπουδαίο στο internet για να βρουν! Οπότε απλά έψαχνα ό,τι μπορούσα, περνούσα από όλα τα μενού του προγράμματος αν ήταν κάτι σχετικό με software, δοκίμαζα ό,τι συνδυασμό καλωδίων που ταίριαζαν και μπορούσα να βρω αν ήταν κάτι αντίστοιχο, γενικά μελετούσα απλά ΟΛΕΣ μου τις επιλογές μέχρι να βρω μια λύση.
Αυτή η διαδικασία είχε δυο αποτελέσματα: πρώτον έλυνα το πρόβλημά μου (yay!) και δεύτερον μάθαινα πως μπορώ να το ξαναλύσω στο μέλλον και μαζί του και άλλα δύο ακόμα προβλήματα, που δεν είχα καν, αλλά πλέον είχα βρει κι αυτών τη λύση. Σιγά σιγά λοιπόν συσσωρεύτηκε πολλή γνώση στο κεφάλι μου την οποία άρχισαν να χρησιμοποιούν και άλλοι γιατί πλέον στρέφονταν εκείνοι προς εμένα για να ρωτήσουν για τα προβλήματά τους…
Και είχε πλάκα! Μου αρέσει να λύνω προβλήματα, οπότε όσο ήμουν σχολείο ακόμα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα ασχολία. Συχνά, δε χρειαζόταν καν να με παρακαλέσουν, πολλές φορές χωνόμουν μόνη μου να βοηθήσω και συνέχισα να το κάνω για χρόνια και μετά το σχολείο. Μάλιστα όλες οι γνώσεις που μάζεψα με βοήθησαν και να βρω δουλειά αφού ξεκίνησα να δουλεύω ως τεχνικός μετά το 2ο έτος (της πρώτης μου σχολής :P).
Πηδώντας στο σήμερα, έχω να βγάλω μία σχολή (η οποία είναι πληροφορική αυτή τη φορά και μου αρέσει, αλλά έχει μείνει κι αυτή λίγο πίσω και πολύ με ανησυχεί αυτό), δουλεύω εκπαιδευτικός στο Ανατόλια, τεχνικός ως ιδιώτης και χρειάζομαι και χρόνο για τον εαυτό μου όπως όλοι οι άνθρωποι. Θα ήθελα στο ελεύθερό μου χρόνο να ασχολούμαι και με προγραμματισμό (έχω projects στο κεφάλι μου που θα μπορούσα να πιάσω) και που υποτίθεται ότι για αυτό άλλαξα σχολή, επειδή μου αρέσει τόσο, αλλά ΔΕΝ ΕΧΩ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΧΡΟΝΟ! Δεν το συζητώ καν για φωτογραφία και θέατρο που τα αγαπάω επίσης και τα έχω αφήσει και αυτά για τον ίδιο λόγο…
Για να είμαι ειλικρινής, είμαι πολύ κακή με το time management, αλλά αυτό είναι δικό μου πρόβλημα και θα πρέπει να το λύσω εγώ. Παρόλα αυτά σίγουρα δε με βοηθάει το ότι ξοδεύω τόσο χρόνο για να λύνω τα προβλήματα των άλλων. Αλήθεια, μου αρέσει ακόμα να λύνω προβλήματα, αλλά δεν έχω πια ούτε το χρόνο, ούτε το κουράγιο να το κάνω αυτό για όλους. Δε μιλάω για 5 λεπτά, μου τρώει ΠΟΛΥ χρόνο. Υπάρχουν μέρες που αφιερώνω και 3 ή 4 ώρες σε αυτό, τις οποίες δεν έχω πια να διαθέσω.
Επίσης, δεν είναι μόνο ο χρόνος, είναι και ότι κατά τη διάρκεια της μέρας είναι σχεδόν απίθανο να περάσει ένα 3ωρο χωρίς να πάρει κάποιος/α τηλέφωνο να με ρωτήσουν κάτι που θα μπορούσαν απλά να βρουν online μόνοι τους. Δε μπορώ να συγκεντρωθώ σε κάτι εκτός αν αγνοήσω πλήρως το κινητό μου (που κάποιες φορές το κάνω αλλά δε μου αρέσει) ή αν κάτσω πολύ αργά το βράδυ (το οποίο κάνω πάρα πολύ τακτικά, αλλά δεν κοιμάμαι σωστά που φυσικά δε μου αρέσει).
Στο χρόνο που μου πήρε να γράψω και να ανεβάσω αυτό το κείμενο δέχτηκα 3 τηλέφωνα και ένα μήνυμα στο Hangouts για ερωτήσεις τεχνικής φύσεως, έτσι για να δώσω μια ιδέα :P
Είναι 2016 και το internet είναι γεμάτο απαντήσεις. Έχεις στις άκρες των δαχτύλων σου συγκεντρωμένη τη γνώση εκατομμυρίων ανθρώπων και δεν την αξιοποιείς! Πρέπει να είσαι ευγνώμων για αυτό και να σκεφτείς τι μπορείς να καταφέρεις με όλη αυτή την προσβασιμότητα. Εγώ έφτασα εδώ χωρίς αυτό το πλεονέκτημα μέχρι και το 2006 (ναι όσο μακριά κι αν σου φαίνεται, μόνο 10 χρόνια πέρασαν από όταν άρχισαν να έχουν όλοι DSL στα σπίτια τους). Σκέψου λοιπόν τι μπορείς εσύ να κάνεις τώρα. Την επόμενη φορά που θα έχεις κάποιο πρόβλημα (ακόμα και αν πιστεύεις ότι θα στο λύσω σε 5 λεπτά) πάτα στα βήματά μου αντί για τις γνώσεις μου και ψάξ’ το εσύ για σένα! Το Google θα χαρεί πολύ να σε βοηθήσει :P
TL;DR (Too Long; Didn't Read)
Αν σου έστειλα αυτό το κείμενο ως απάντηση σε ερώτησή σου αλλά δεν είχες 3 λεπτά να το διαβάσεις τότε (περιληπτικά) άντε !@#$%^& :D
Αν το διάβασες, ελπίζω να είναι μια αρχή για να μπορέσεις να λύσεις τα δικά σου προβλήματα χωρίς να εξαρτάσαι από κάποιον. Όσο για μένα, παρότι μου αρέσει ακόμα να βοηθάω τους πάντες, δεν μου είναι πια εφικτό, οπότε ήρθε η ώρα να κάνω ένα restart στις προτεραιότητες μου και να γίνω πιο δημιουργική και παραγωγική σε αυτά που θέλω να κάνω στη ζωή μου_